Odnośnie Twojej postawy to sam ją trafnie podsumowałeś. Ja mogę doradzić jedynie tyle (albo aż tyle), abyś jednak się przemógł i zaczął oglądać filmy Kubricka. Dla mnie to twórca numer jeden i bardziej do jego dzieł pasuje samo określenie genialne bo słowo kultowe kojarzyć się może z filmami niskich lotów, które jednak czasem zyskują takie miano.

Co do oceny ostatniego filmu Kubricka to jest ona lekko "wariacka". Najpierw porównujesz film do gołąbków, potem stwierdzasz że nawet jakby wszyscy ludzie na świecie uznali ten film za arcydzieło to Ty jako jedyny na naszej planecie uważałbyś inaczej by skończyć na tym, że film jest kiepski tylko dlatego, że tak czujesz.

Nie za bardzo rozumiem co masz na myśli pytając o to jakiego Kubricka spotkasz w pozostałych filmach. Mogę zapewnić jednak, że Stanley miał lepsze (chociaż to złe słowo w tym przypadku) filmy od tych, które widziałeś.

Ja jednak wolę aby ktoś tworzył ambitną sztukę aniżeli pomnażał pieniądze bo one w historii się nie zapiszą. Właśnie dzięki temu, że Kubrick był niemal chamem na planie filmowym tworzył tak jak chciał, a nie pod innych "bo tak wypada"itd.

Pozdro :)

"I teraz pytanie do wielkich fanów i znawców: jakiego Kubricka spotkam w innych jego
filmach? Takiego jak w 2/3 "FMJ" czy takiego jak w "OSZ"? Jeśli to pierwsze to może
kiedyś bym się skusił, jeśli to drugie to dziękuję bardzo."

Jeśli dobrze rozumiem (2/3 "FMJ"?)

Kubrick z "Full Metal Jacket" - ekspresyjny, szokujący, z czarnym humorem, na granicy "dobrego smaku":

"Mechaniczna pomarańcza" - apogeum tego stylu, "Dr Strangelove", zarys tego widać już w "Ścieżkach chwały", choć to najmniej cyniczny z jego filmów.

Kubrick z "Oczu szeroko zamkniętych" - leniwy, kontemplacyjny, duszny:

"2001: Odyseja kosmiczna", "Barry Lyndon"

"Lśnienie" na granicy tych stylów.

Nie narzekaj, bo zacząłeś Kubricka od du.py strony (wręcz dosłownie). Także większość zarzutów bez sensu.

Styl Kubricka ewoluował z czasem i błędne jest założenie, że ileś procent jakiegoś filmu można spotkać w innym. Nie da się tego w ten sposób określić, zwłaszcza że jego wcześniejsze filmy, to "normalne" filmy. "Killer's Kiss" i "The Killing" to kryminały niewiele odbiegające od ówczesnych trendów, podobnie rzecz się ma ze "Spartacusem" czy "Lolitą".
"Paths of Glory" to kino wojenne, ale inne niż na swój sposób awangardowy FMJ, bo stanowi dramat psychologiczny, bez przerysowanych postaci.
Dopiero pewnym wyłomem w jego wcześniejszej twórczości był "Dr Stangelove", tu można zauważyć pewne podobieństwa z Mechaniczną Pomarańczą i FMJ, ale są one nieznaczne, jest absurd i wyrazistość charakterów. Takie rzeczy.
Z późniejszych filmów każdy jest inny, autorski, dlatego na tle reszty ówczesnej kinematografii oryginalny.
"Eyes Wide Shut" to jedyny thriller w dorobku Kubricka, i nie jest on od napięcia, tylko od przemyśleń. Pod pewnymi względami przypominał mi nawet Stalkera.

Stalkera? Ciekawa teoria:) Pewnie masz na myśli niskie tempo narracji czy tajemniczy klimat. W Oczach jest trochę motywów podobnych do tych, które Kubrick zawarł w Lśnieniu - np. specyficzne kolory (dominująca czerwień), młoda rodzina - mąż, żona i małe dziecko itd.

Tajemniczy klimat i zabawę z widzem. Oglądając Stalkera ma się wrażenie, że zaraz do czegoś dojdzie, do jakiejś tragedii, w końcu cały czas mówi się o zonie i jej złych właściwościach. Widz liczy na jakiś zwrot akcji i... nic.
W EWS jest podobnie. Główny bohater sam pcha się do niebezpieczeństw (erotycznych czy - tak to nazwijmy - kryminalnych), liczymy na to co się za chwilę wydarzy, katastrofa wydaje się wisieć w powietrzu i... znowu nic.

Lynch ma jeszcze taki klimat niepewności (Blue Velvet czy Mulholland Drive) ,ale u niego nie kończy się nic dobrze (albo lepsze będzie określenie, że na końcu mamy katastrofę) :)

Albo Cronenberg w Crashu :)

Ja akurat w tym filmie nie czułem wielkiego napięcia, Cronenberg ma taki styl mechaniczny - chłodny. Gra aktorska nie jest tak ekspresyjna, a muzyka też całkiem inna niż u Kubricka, Lyncha, czy u Tarkowskiego a te elementy wpływają na specyficzny klimat. Bardziej Mucha mnie wciągnęła, ale widziałem ją już bardzo dawno...

Ja się Cronkiem będę musiał bliżej zainteresować, bo coś czuję, że jego twórczość może mi podejść. Dotąd widziałem tylko ten Crash i sprawia wrażenie, jakby był w połowie drogi między Lynchem czy Kubrickiem, a bardziej "przyziemnymi" twórcami thrillerów, jak Coeni czy Fincher.

Ja widziałem jedynie te 2 wspomniane filmy, ale też zamierzam zobaczyć więcej, skoro La_Pier go bardzo ceni to nie można przejść obok tego reżysera obojętnie :)